شعری بسیار زیبا...

آری تو راست میگویی ، آسمان مال من است ، پنجره ، فکر ، هوا ، عشق ، زمین ، مال من است . 

اما سهراب تو قضاوت کن بر دل سنگ زمین جای من است ؟ 

من نمیدانم که چرا این مردم ، دانه های دلشان پیدا نیست ... 

صبر کن ای سهراب  

قایقت جا دارد ؟ 

من هم از همهمه ی داغ زمین بیزارم 

به سراغ من اگر می آیید تند و آهسته چه فرقی دارد ؟ 

تو به هرجور دلت خواست بیا 

مثل سهراب دگر جنس تنهایی من چینی نیست که ترک بردارد 

مثل مرمر شده است ، چینی نازک تنهایی من....

باران ...

باز باران با ترانه ، میخورد بر بام خانه 

خانه ام کو ؟ خانه ات کو ؟ آن دل دیوانه ام کو ؟ روزهای کودکی کو ؟ 

فصل خوب سادگی کو ؟ یادت آید روز باران ! گردش یک روز دیرین ؟ 

پس چه شد دیگر ! کجا رفت ؟ خاطرات خوب و رنگین ! 

در پس آن کوی بن بست ! در دل ما آرزو هست ؟ 

غرق در غمهای امروز ! یاد باران رفته از یاد ، آرزوها رفته بر باد 

باز باران میخورد بر بام خانه ، بی ترانه ، بی بهانه ، شایدم ... گم کرده خانه!

معرفی وبلاگ

سلام به شما دوستان گل بازدید کننده  ، تو این وبلاگ سعی میکنم مطالب و تصاویری رو که به نظرم جالب و زیبا هست رو قرار بدم ، امیدوارم واسه شما دوستان خوبم هم زیبا و جالب باشن ، اگر دوست داشتین در مورد پستها هم نظر ارزشمندتون رو بنویسین ، خوشحال میشم . 

 *** خدایا ، آنگونه زنده ام بدار که نشکند دلی از زنده بودنم و آنگونه بمیرانم که به وجد نیاید کسی از نبودنم ( کورش کبیر )  *** 

اولین پست من . به نام خدای هستی بخشم . امشب . مورخ 17/3/92 ساعت 00:03

    آوای باد انگار آوای خشکسالیست  

بگذار تا بگویم تقدیر لاابالیست 

باید که عشق ورزید ، باید که مهربان بود 

زیرا که زنده ماندن هر لحظه احتمالیست