باز کن پنجره را ...

 

باز کن پنچره را من تو را خواهم برد

به سر رود خروشان حیات

آب این رود به سرچشمه نمی گردد باز

بهتر آن است که غفلت نکنیم از آغاز

.
.
.

  ... ...و ... ...

خانه ای میسازیم در بلندای بهار

بر درخت احساس، روی گلبرگ گل نسترنی که از آن عشق خدا می روید

از احساس گل سرخ مدد می گیریم ...

ماه مبارک رمضان ...

التماس دعا دوستان گلم

شعر زیبا ...

یادم نمی آید کجا را دوست دارم!...

دریا و شن؟..نه!کوه ها را دوست..دارم؟!...

انگار احساسات من دست خودم نیست...

گاهی سکوت و گه صدا را دوست دارم...

شرمنده ام ! باید بگویم مدتی هست

اصلا نمیدانم شما را دوست دارم؟!!...

آه..این دلم از دست آدم ها گرفته...

دنیای خوب بچه ها را دوست دارم!

چشم دلم دنبال یک عشق قدیمی است...

این عشق پاک بی ریا را دوست دارم...

لیلا!برو!..دیگر جنونت در دلم نیست...

مجنونی این لحظه ها را دوست دارم!

بال و پرم بودی ولی پرواز را من

بی بال و پر..نه!بی مدارا دوست دارم!

آه عشق احساس شگرفی دارد اینبار..

این حس زیبا و رها را دوست دارم...

آخر خدایا این چه احساس عجیبی است....

هان!یادم آمد!...من خدا را دوست دارم

منبع : راستش نمیدونم شاعر این شعر زیبا کدوم بزرگوار هستن ؟

امیدوارم شما هم از خوندن شعر ایشون لذت برده باشین

نیمه شعبان مبارک ...

کاش می شد اشک را تهدید کرد

مدت لبخند را تمدید کرد

کاش می شد در میان لحظه ها

لحظه ی دیدار را نزدیک کرد