همیشه
پر از "مهربانی" بمان
حتے اگر هیچ ڪس
قدر مهربانیت را نداند…
این "ذات و سرشت" توست ڪه مهربان باشی
تو "خدایی" دارے ڪه به جاے همه برایت جبران میڪند
کم کم غروب ماه خدا دیده می شود
صد حیف از این بساط که برچیده می شود
در این بهار رحمت و غفران و مغفرت
خوشبخت آن کسیست که بخشیده می شود