و تو خواهی دید ...

همه چیز گاه اگر کمی تیره می نماید  …
باز روشن می شود زود ،
تنها فراموش مکن این حقیقتی است : بارانی باید ٬ تا که رنگین کمانی برآید
و لیموهایی ترش ، تا که شربتی گوارا فراهم شود
و گاه روزهایی در زحمت ،
تا که از ما ، انسان هایی تواناتر بسازد ؛
خورشید دوباره خواهد درخشید ، خیلی زود

و تو خواهی دید ...

ان شاءالله

بخشش ...

پیرمردی سوار بر قطار به مسافرت می رفت ،

به علت بی توجهی یک لنگه کفش ورزشی وی از پنجره قطار بیرون افتاد

مسافران دیگر برای پیرمرد تأسف می خوردند ...

ولی پیرمرد بی درنگ لنگه ی دیگر کفشش را هم بیرون انداخت

همه تعجب کردند ...

پیرمرد گفت که یک لنگه کفش نو برایم بی مصرف می شود

ولی اگر کسی یک جفت کفش نو بیابد ، چه قدر خوشحال خواهد شد

نتیجه : ببخشید و لبخند بزنید تا بتوانید راحت تر فراموش کنید