داستان آموزنده 2 ، میخ و دیوار

پسر بچه ای بود که اخلاق خوبی نداشت و همه اطرافیان از این رفتار او خسته شده بودند ، روزی پدرش او را صدا کرد وگفت پسرم دلم می خواهد کاری برایم انجام دهی ، پسر گفت باشه ، پدر او را به اتاقی برد و جعبه میخی به دستش داد و گفت پسرم از تو می خواهم که هر بار که عصبانی شدی میخی بر روی این دیوار بکوبی .
روز اول پسر بچه 37 میخ به دیوار کوبید . طی چند هفته بعد ؛ همان طور که یاد می گرفت چگونه عصبانیتش را کنترل کند تعداد میخهای کوبیده شده به دیوار کمتر میشد .

او فهمید که کنترل عصبانیتش آسانتر از کوبیدن میخها بر دیوار است .
به پدرش گفت و پدر نیز پیشنهاد داد هر روز که می تواند عصبانیتش را کنترل کند ، یکی از میخها را از دیوار بیرون آورد.
روزها گذشت و پسرک بالاخره توانست به پدرش بگوید که تمام میخها را از دیوار بیرون آورده است ، پدر دست پسرک را گرفت و به کنار دیوار برد و گفت : پسرم تو کار خوبی انجام دادی اما به سوراخهای دیوار نگاه کن ، دیوار هرگز مثل گذشته نمی شود ، وقتی تو در هنگام عصبانیت حرفی را میزنی ؛ آن حرف ها چنین آثاری را در دل کسانی که دلشونو شکستی به جای می گذارند که متاسفانه جای بعضی از اونها هرگز با عذر خواهی پر نمیشه . 

ما چطور ؟ هیچ تا حالا فکر کردیم چقدر از این میخها در دیوار دل دیگران فرو کردیم؟ بیایم از خدا بخواهیم که به ما انقدر مهربانی و گذشت بدهد تا هر گز در دیوار دل دیگران میخی فرو نکنیم.