اگر بکوشید طبق برنامه زمانبندی شده تان پیش بروید، مانند این است که زانو زده اید، غنچه ای لاله را به دست گرفته اید و اصرار دارید هم اکنون به گل تبدیل شود.
آفرینش، اسرار خود را به تدریج آشکار می کند، نه براساس برنامه شما. نتیجه ای را که بلافاصله از صبر و شکیبایی نامحدودتان دریافت می کنید حسی از آرامش به شما می بخشد. عشق و محبت آفرینش را احساس می کنید، از توقعات پی در پی دست می کشید و هشیارانه منتظرید تا فرد مناسب از راه برسد.
می دانم هنگامی که در حال نوشتن هستم، تنها نیستم. می دانم افراد مناسب به طور معجزه آسایی پدیدار می شوند تا هرآنچه را نیاز دارم، در اختیارم بگذارند. به این فرآیند ایمان کامل دارم و در هماهنگی با سرچشمه ام باقی می مانم.
روزی زنگ تلفن به صدا درآمد و شخصی نواری را در اختیار داشت که فکر می کرد من به آن علاقه مند خواهم بود. تا دو هفته پیش به فکرم خطور نکرده بود، اما امروز هنگام ورزش به آن گوش دادم و دقیقا همان چیزی را در اختیارم قرار داد که به آن نیاز داشتم.
هنگامی که نفس خود را به ذهن عالم مشیت الهی تسلیم می کنم، این وقایع
هر روز رخ می دهند و به افراد مناسب این امکان را می دهند تا در دستیابی به نیاتم
کمکم کنند. من نام آن را ایمانی واقعی می گذارم و به شما توصیه می کنم به آن
اعتماد کنید، در مقابلش صبور باشید و هربار که فرد مناسبی در فضای زندگیتان قرار
می گیرد، شکرگزار باشید.
.
منبع: قدرت اراده، وین دایر، نشر کتاب پارسه
دنیاست و زندگی تو . . .
تا که . . .
بهاری آغاز کنی . . .
تابستانی بنمایانی . . .
خزانی داشته باشی . . .
و زمستانی بسر بری . . .
این دنیاست . . .
و این زندگی تو . . .
آره واقعا" ....
ولی دیگران هم تو ساختن دنیای ما نقش اساسی دارن
دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد
یاد حریف شهر و رفیق سفر نکرد
یا بخت من طریق مروت فروگذاشت
یا او به شاهراه طریقت گذر نکرد
گفتم مگر به گریه دلش مهربان کنم
چون سخت بود در دل سنگش اثر نکرد
شوخی مکن که مرغ دل بی قرار من
سودای دام عاشقی از سر به درنکرد
هر کس که دید روی تو بوسید چشم من
کاری که کرد دیده من بی نظر نکرد
من ایستاده تا کنمش جان فدا چو شمع
او خود گذر به ما چو نسیم سحر نکرد
"حافظ"
مرسی ، بسیااااااااااااااااااااااااار زیبا
احساس تو چون طراوتـ باران استـ
برزخم شکوفه های گل درمان استـ
هر وقت که در هوای تو می چرخم
انگار نفس کشیدنم آسان است...
بسیااااااااااااااااااااار زیبا . مرسی
زیرو بم ها
پیج و خم ها
کوچه های دوستی را می شناسم
من نقاب چهره ها را
چهره ها را می شناسم
چار فصل دوستی را
باد را ، برف را ، سبزه ، مگس را می شناسم
من پیام چشمها را
من زبان قلب ها را
من نیاز گوشها را
فکرها ، احساس ها را می شناسم
با سکوت خویش
من نهضت دور و ناپیداترین نا گفته ها را
رمز و راز و عمق و سطح گفته ها را
هر که را و هر چه را در جای خود
من با تمام هستی و با بودن آن می شناسم
دشمنان را
دوستان را
دوست باید داشت
بی توقع ، بی نیاز
دوست باید بود
کوه ها را کاه باید یافت
کاه ها را کوه باید دید
یا که باید با غرور خویشتن ها ماند ...
بی توقع ، بی نیاز
دوست باید بود
کوه ها را کاه باید یافت
زندگی ، درد قشنگی !! است که بر باور ما می بارد ، و سرانجام ظریفی !! است که در خاطر ما میماند . زندگی شوق گلی رنگین است روی سرشاخه ی امید !! بر ساقه ی دلتنگ نگاهی که زمان در باغچهی بینش ما می کارد . زندگی بارش عشق است بر اندیشه ی ما !! تابش دوست برای همه وقت ، بودنش در همه حال . زندگی خاطره ی دوستی امروز است . مانده ، در تاقچه ی فرداها ..!؟
بسیااااااااار زیبا . مرسی
اقیانوس . . .
هر چند پهناور است . . .
پایانی دارد . . .
قطره . . .
هر چند کوچک است . . .
آغازی دارد . . !؟
سلام لذت برم آجی
مرسی زیبا بود
سلام عزیزدلم خوشحالم که دوست داشتی گلم ممنون